Analgezja podpajęczynówkowa

Przed, w czasie i po operacji należy unikać środków działających depresyjnie na układ oddechowy. Tiopental nie ma specyficznego obwodowego działania depresyjnego (jak w przypadku porfirii), lecz powinien być podawany w dawkach po 50 mg, przy jednoczesnej obserwacji skutków działania. W czasie operacji konieczna może być wentylacja wspomagana, a w bezpośrednim okresie pooperacyjnym – wentylacja IPPV po wykonaniu tracheostomii. Intubacja jest zwykle możliwa bez użycia środków zwiotczających.

Analgezja podpajęczynówkowa nie daje zwiotczenia mięśni w stanach miotonicznych, latomiast można to uzyskać przez wstrzyknięcie środka miejscowo analgetycznego do inięśnia. Niedepolaryzujące środki zwiotczające nie mają wpływu na stan miotonii, niemniej trzeba je stosować oszczędnie. Efekt działania środków depolaryzujących jest ’wykle normalny, lecz opisywano uogólnioną miotonię po podaniu sukcynylocholiny05. ^odobny rezultat daje zastosowanie dekametonium. Prawdopodobieństwo wystąpienia ego stanu można zmniejszyć, podając uprzednio niedepolaryzujący środek zwiotczający. Wzmożone napięcie mięśniowe może manifestować się nadmiernym drżeniem włó- ienkowym, które ustępuje miejsca zwykłemu zwiotczeniu depolaryzacyjnemu po do- atkowej dawce leku00. Tak więc w stanie miotonii wątpliwe jest bezpieczeństwo tej ijrupy leków. Przystępując do anestezji młodych ludzi z zaćmą należy pamiętać o moż- wości miotonii, a także cukrzycy.

Pląsawica Huntingtona (1850-10i6)07. Polecane są wziewne środki anestetyczne. Tio- ental może powodować przedłużony bezdech68. Odbiegający od normy poziom choline- erazy w osoczu może być przyczyną nieprawidłowego działania sukcynylocholiny09.

About The Author

admin

Leave a Reply