Hormony kory nadnerczy (kortykoidy) stanowią glilcokortykoidy, z których najważniejsze to: kortyzol, czyli hydrokortyzon, kortyzon i kortykosteron, mineralokortykoidy z głównym ich przedstawicielem aldosteronem oraz androgeny

-1 estrogeny. Kortyzol, najważniejszy z glikokortykoidów, jest niezbędny do życia. Działa na metabolizm węglowodanów, białek i tłuszczów. Ułatwia syntezę białek i glilcogenezę w wątrobie, działając jednocześnie katabolicznie przez zmniejszenie syntezy białek i przyspieszenie ich rozpadu w tkankach. Zwalnia procesy gojenia, osłabia odczyny wytwórcze, ułatwiając szerzenie się zakażenia. Pobudza czynność szpiku, zwiększając liczbę płytek krwi, erytrocytów i hemoglobiny. Działa przeciwalergicznie oraz poprzez sprzężenie zwrotne hamuje wydzielanie adrenokortykotropiny (ACTI-I – adrenocorticotropic hormone) przez przysadkę.