Nie ma zadowalających prostych prób określających rezerwy kory nadnerczy. Odpowiedź kory na dożylne podanie ACTH ujawnia się w ciągu 8 godzin jako spadek liczby krwinek kwasochłonnych we krwi obwodowej i wzrost zawartości kortykoidów i 17- -ketosterydów w moczu dobowym. Próby takie są niewygodne i nieprzydatne w codziennej praktyce. Gdy są możliwości oznaczenia poziomu kortyzolu we krwi, wykonuje się przed operacją próbę obciążenia stresem. Polega ona na podaniu niewielkiej dawki insuliny i częstych badaniach poziomu cukru i kortyzolu we krwi144. Spadek poziomu cukru oznacza wynik pomyślny, przy czym wzrost stężenia kortyzolu we krwi wskazuje na istnienie rezerwy kory nadnerczy, nie wymagającej osłony sterydowej.

Gdy nie można wykonać podobnej próby, lepiej jest przyjąć, że przebyte leczenie sterydami zubożyło zapasy kory. Prawdopodobieństwo zapaści krążenia jest małe, jeśli od przerwania terapii upłynął okres dłuższy niż 2 miesiące144. Zwykle bezpieczniej jest zastosować w wątpliwych przypadkach osłonę z kortyzonu.. Normalnie u dorosłego człowieka wydziela się dziennie 20-30 mg hydrokortyzonu, natomiast jako odpowiedź na operację i anestezję – do 400 mg dziennie.

Analgezja podpajęczyn.ówkowa jest jedyną formą uśmierzania bólu, która nie powoduje wzrostu poziomu kortyzolu we krwi145, jakkolwiek następstwa stresu ujawniają się w okresie pooperacyjnym, gdy ustępuje działanie miejscowe. Operacje brzuszne w anestezji powodują wzrost poziomu kortyzolu, mniejszy natomiast wzrost wywołują