drożność porażenną lub alkalozę metaboliczną, których nie można opanować rutynowym leczeniem. Rozpoznanie można potwierdzić przez: a) oznaczenie poziomu potasu w surowicy – który może być prawidłowy, mimo śródkomórkowego niedoboru, b) zmiany w EKG świadczące o śródkomórkowym niedoborze potasu występują: obniżenie odcinka ST, obniżenie, rozszerzenie lub odwrócenie załamka T, przedłużenie odstępu PR i QT, pojawienie się załamka U, c) stwierdzenie poprawy po leczeniu.

LECZENIE100. Prawidłowa dieta mieszana zawiera 40-120 mmol potasu dziennie. Droga doustna jest najlepsza, gdzie to tylko możliwe, by uniknąć zagrożenia wzrostem poziomu potasu w surowicy. Jest stosowany jako chlorek potasu w dawkach .2 g co 6 godzin lub jako cytrynian – 2,6 g co 6 godzin. Jest dostępny również w postaci musującej – tabletki zawierające zwykle po 6,5 mmol. Droga dożylna jest dopuszczalna tylko przy zachowanej dobrej diurezie.

HIPERKALIEMIA. Niebezpieczna głównie ze względu na jej działanie na serce. Przyczyny: a. Zbyt gorliwe uzupełnianie dożylne albo brak odpowiedniej diurezy.