-1. OTWARTA PRZEZ MASKĘ. W ciągu pierwszych 80 lat wykonano z powodzeniem wiele milionów anestezji z użyciem tej metody, która nie powinna być obecnie całkowicie wykreślona. Do wprowadzenia można użyć eteru dwuwinylowego (vines- then), mieszaniny anestetycznej z tym eterem lub halotanu, a następnie eteru dla podtrzymania anestezji, pod warunkiem uprzedniego podania atropiny.

-2. PAROWNIK TYPU EPSTEIN-MACINTOSH-OKSFORD DO ETERU . Aparat ten ma płaszcz wodny, służący jako zbiornik ciepła, oraz automatyczny termostat i dostarcza znanego stężenia eteru w powietrzu. Istnieją specjalne odmiany do halotanu, azeotropo- wej mieszaniny eteru z halotaneni oraz trójchloroetylenu. Halotanu nie należy wlewać do parowników przeznaczonych dla eteru, gdyż wchodzi on w reakcję z metalem. Pojemność wynosi 450 ml środka lotnego.

-3. MINIATUROWY PAROWNIK TYPU OKSFORD . Dostarcza 0-3,5% halotanu. Został zaprojektowany do ułatwienia indukcji eterem przy użyciu parownika typu Oksford dla eteru (p. wyżej). Ma płaszcz wodny, lecz jest pozbawiony termoregulacji. Istnieją wymienne skale do trójchloroetylenu i chloroformu, przy przybliżonych współczynnikach przeliczenia – odpowiednio X 3 i X %. Pojemność wynosi 20 ml. Był stosowany także do trójchloroetylenu z powietrzem w połączeniu ze środkiem dożylnym podczas dużych operacji (w krajach rozwijających się) .