Zawiązek wątroby pojawia się w 4 tygodniu życia zarodkowego jako”płytka komórek endodermalnych na brzusznej powierzchni jelita przedniego. W 5 tygodniu rozrasta się on kolbowato część bliższa wyraźnie się wydłuża. Z niej rozwiną się przewody żółciowe zewnątrzwątrobowe. Część dalsza wnika w mezenchymalną krezkę brzuszną będącą częścią przegrody poprzecznej, w której znajdują się już żyły żółtkowe i pępowinowe. Szybki rozplem komórek sprawia, że wątroba staje się

narządem o dużej objętości, poprzerastanym w całości siecią naczyń żylnych, które przekształcą się w układ zatok żylnych wątroby. Cześć śródbłonków tych zatok stanie się komórkami żernymi (Browicza-Kupffera). W mezenchymie rozdzielającej sznury komórek gruczołowych wątroby różnicują się komórki krwiotwórcze. W parenchymie wątrobowej, obejmowanej przez układ naczyń, coraz wyraźniej

można zróżnicować pierwotne zraziki wątroby, w których komórki wątroby, zgrupowane w postaci beleczek, układają się promieniście wokół żył środkowych. Część beleczek przekształca się w przewody żółciowe wewnątrzwątrobowe, których układ jest zasadniczo wykształcony już w 10 tygodniu życia płodowego. Krótkie odcinki tych przewodów, które nie uzyskały połączenia z drzewem przewodów żółciowych, mogą stać się zawiązkami torbieli wewnątrzwątrobowych.