Do operacji na nadnerczach u dzieci stosuje się dostępy: przezotrzewnowy przedni oraz pozaotrzewnowe boczny i tylny. Dostęp przezotrzewnowy przedni z poprzecznym przecięciem powłok w nadbrzuszu jest stosowany najczęściej. Zapewnia on dojście do obu nadnerczy jednocześnie. Korzystny jest szczególnie w przypadkach niepewnego umiejscowienia guza, gdy istnieje konieczność kontroli całej jamy brzusznej, przy podejrzeniu guza złośliwego, gdy planujemy bardziej rozległą operację, jak też w przypadkach pheochromocyioma, zmian obustronnych lub guza ektopicznego.

Dostęp pozaotrzewnowy jest stosowany w przypadkach nie wymagających rozległej kontroli jamy brzusznej, a więc w dobrze zlokalizowanych zmianach, w przeroście nadnerczy oraz przy braku podejrzeń o proces złośliwy lub ektopię. Niedogodnością tego dostępu jest małe pole operacyjne oraz dostęp tylko do jednego nadnercza.

W dostępie przezotrzewnowym przednim chorego układa się na stole operacyjnym na plecach z wałkiem podłożonym pod okolicę lędźwiową. U starszych, otyłych dzieci ważne jest podłożenie wałka na poziomie nadnerczy, tak aby je wypchnąć możliwie najbardziej ku przodowi. Wtedy pozycja stołu, odwrotna do pozycji Trendelenburga, sprzyja opuszczeniu się nerki wraz z nadnerczem siłą ciężkości w dół, co ułatwia dostęp do nadnercza. Cięcie skórne poprzeczne nad pępkiem, nieco wypukłe w części środkowej, sięgające do obu linii sutkowych (ryc. 8-11). Przecięcie mięśni, otwarcie otrzewnej.