Po wycięciu nadnercza jego część odpowiadającą 1/3 kory, umieszcza się natychmiast w sterylnym metalowym pojemniku, przechowując ją na lodzie, co zmniejsza procesy autolizy. Po zakończeniu operacji, jeśli jest to konieczne, zmienia się pozycję chorego. Nacina się skórę nad przednio-boczną powierzchnią uda lub nad mięśniem prostym brzucha. Tkankę kory umieszcza się w mięśniu krawieckim lub prostym brzucha, przymocowując ją cienkim szwem. Pozostawia się w tym miejscu klips. Warunkiem przeszczepienia kory nadnercza jest brak w niej zmian nowotworowych.

Postępowanie pooperacyjne. W okresie pooperacyjnym konieczna jest częsta kontrola ciśnienia krwi oraz stężenia glukozy i jonów w surowicy krwi (co 3-6 godzin). Po obustronnej adrenalek-

tomii obowiązuje stale leczenie substytucyjne glikokortykoidami (hydrokorty- zon) i mineralokortykoidami (Cortineff). Po jednostronnej adrenalektomii w dniu operacji konieczne jest podawanie dożylne hydrokortyzonu co 3-6 godzin w ilości odpowiadającej dwukrotnej dawce substytucyjnej dla danego wieku (str. 375). Należy pamiętać o tym, że podawanie dużych, dawek glikokortykoidów może wpływać niekorzystnie na gojenie się rany oraz hamować niektóre reakcje odpornościowe. W 2-3 dobie, jeśli przebieg pooperacyjny jest niepowikłany, zmniejsza się dawkę hydrokortyzonu do dawki substytucyjnej, przechodząc na stosowanie doustne. Po jednostronnej adrenalektomii rzadko podaje się mineralokortykoidy uzależniając leczenie od stężenia elektrolitów we krwi (4).

Po operacji pheochromocytoma obowiązuje kontrola stężenia amin katecholowych i ich metabolitów w moczu w celu upewnienia się, że guz został całkowicie usunięty. Utrzymywanie się ich dużego stężenia świadczy o nieusunięciu wszystkich ognisk i jest wskazaniem do reoperacji. Okresowa kontrola stężenia amin katecholowych powinna być wykonywana u tych dzieci przez kilka lat, ponieważ mogą wystąpić objawy guza drugiej strony lub przerzuty. Wczesnym ich objawem jest właśnie podwyższenie stężenia amin katecholowych w moczu.