Antagoniści wapnia. Niedokrwienie mózgu prowadzi już w pierwszych minutach do znacznego zwiększenia stężenia wapnia w neuronach, m.in. z powodu jego napływu przez kanały wapniowe zależne od potencjału i kanały zależne od aminokwasów pobudzających. Zwiększenie stężenia wapnia uruchamia całą sekwencję zmian prowadzących do stopniowej degradacji komórki. W celu przerwania tego cytotoksycznego łańcucha wydarzeń słuszne wydaje się podawanie antagonistów wapnia (nifedypiny, nimodypiny, nikardypiny, nitrendypiny, cina- ryzyny oraz flunaryzyny).

Dotychczasowe badania u ludzi wydają się potwierdzać ich pozytywne działa-nie, pod warunkiem włączenia ich w ciągu 24 h i niedopuszczenia do obniżenia ciśnienia krwi, a więc podawania ich w mniejszych dawkach.