Leczenie przewlekłych zaburzeń niedokrwiennych krążenia mózgowego. Postępo-wanie lecznicze powinno uwzględnić, podobnie jak w zaburzeniach ostrych, przyczynę choroby. Gdy u podłoża objawów leży miażdżyca, wówczas należy zalecać utrzymanie aktywności w codziennym życiu, z zaplanowanymi i realizowanymi zajęciami, obejmującymi również spacer oraz urozmaiconą i odżywczę dietę.

Farmakoterapia obejmuje: leki działające na naczynia i regulujące przemianę lipidów, leki zmniejszające agregację płytek krwi. Ponadto, w zależności od potrzeby, stosuje się objawowo: leki zmniejszające lęk i niepokój w ciągu dnia (meprobamat 200-400 mg/24 h) lub lorazepam 2 mg/24 h, leki likwidujące niepokój nocny (difenhydraminę 50 mg na noc), leki przeciwdepresyjne (amitryp- tylinę lub imipraminę w dawce 25-75 mg). Ze względu na możliwość wystąpienia dyskinezji, silniej działające trankwilizatory stosuje się wyjątkowo i krótko. U chorych z niedowładem spastycznym kończyn zaleca się baklofen (Lioresal), lek obniżający napięcie mięśniowe, w dawce 3 razy dziennie 25 mg, zaczynając stopniowo od dawki 3 razy 10 mg.