Niewydolny transport kwasów żółciowych przez niedojrzałą komórkę wątroby sprawia, że w pierwszych tygodniach, a nawet miesiącach życia ich stężenie w surowicy krwi jest zwiększone. Jednocześnie niewielka ilość kwasu cholowego wydalanego do przewodu pokarmowego, a następnie wchłanianego zwrotnie stanowi słaby bodziec dla wątroby do wydzielania żółci, pogłębiając jej zastój. Dlatego noworodek jest doskonałym „kandydatem na cholestatyka” (5). Jednocześnie choroby metaboliczne lub zakażenia, które zwykle oszczędzają wątrobę dojrzałą, mogą wywołać jej ciężkie uszkodzenie u najmłodszych. Ponadto, niedojrzała wątroba płodu i noworodka reaguje odmiennie na czynniki uszkadzające, wykazując tendencję do przemiany olbrzymiokomórkowej hepatocytów, szybkiego gromadzenia tkanki łącznej, roz- plemu kanalików żółciowych, tworzenia pseudogronek i pseudotorbieli (49).
Przez wiele lat traktowano niedrożność dróg żółciowych (n.d.ż.) jako zaburzenie rozwojowe powstające w wyniku nieprawidłowej rekanalizacji przewodów żółciowych w czasie rozwoju zarodkowego. Zwracano uwagę, że w ok. 10-15% przypadków towarzyszą mu inne wady rozwojowe, jak np. niedokonany zwrot jelit, odwrócenie położenia trzew czy polisplenizm. Stwierdzano także rodzinne występowanie tej choroby. Ta stosunkowo prosta teoria nie tłumaczyła jednak, dlaczego tak wyjątkową rzadkością jest wrodzona niedrożność przewodu trzustkowego rozwijającego się przecież w bezpośredniej bliskości dróg żółciowych i dlaczego n.d.ż. nie stwierdzano u wcześniaków i płodów martwo urodzonych, dlaczego smółka noworodków zawsze zawiera kwasy i barwniki żółciowe, a także dlaczego pierwsze objawy choroby pojawiają się niebezpośrednio po urodzeniu. Zaobserwowano również, że u niemowląt z noworodkowym zapaleniem wątroby o nie znanej etiologii, które operowano, stwierdzając drożne przewody żółciowe, ulegały one niekiedy, po kilku tygodniach, całkowitemu zarośnięciu i zanikowi (36).
W większości przypadków przyczyna wywołująca noworodkowe zapalenie wątroby (hepatitis neonalale) pozostaje nie znana. Czasem jest nią zakażenie bakteryjne, pasożytnicze lub wirusowe, m.in. toksoplazmozą, wirusami różyczki, cytomegalii, opryszczlci, wirusem ECHO i krętkiem bladym, tzw. TORCHES (toxoplasmosis, rubeola, cylomegalia, herpes, ECHO, syphilis). Do rzadszych przyczyn należą choroby metaboliczne, jak niedobór a-l-antytrypsyny, galaktozemia, mukowiscydoza i in.
